Zoekend
Zoeken
Na een fantastische kwart marathon in Rotterdam zoals jullie al gelezen hebben vorige week bij Stans kom ik thuis op zondagmiddag. De marathon… kriebels? Nee, nog niet echt, maar wel het gevoel dat ik iets moet. Iets anders, iets nieuws? Het doel staat al, 4 december in Valencia, maar na eigenlijk twee best niet zo leuke marathons bekruipt mij het gevoel ook dat het deze keer anders moet. Anders trainen? Andere coach dat zoiezo want die van mij is gestopt. Andere belevenis en een andere weg er naar toe dus. Maar hoe?
Deze week heb ik wat contacten met potentiële coaches die mij willen helpen op mijn weg er naar toe. Wat wil ik? Wat zoek ik? Een coach die mij persoonlijke schema’s biedt op mijn niveau en ook rekening kan en wil houden met mijn werk. Jet (jetlag) is niet mijn beste vriendin en aangezien ze vaker mee loopt dan ik zou willen moeten we daar rekening mee gaan houden. Deze marathon moet in ieder geval een fijne worden een waar ik met trots op kan terug kijken en de weg er naar toe geen lijdensweg maar een met plezier!
Gisteren trok ik na een lang nacht slaap de hardloopschoenen aan. Ik kwam op vrijdag terug uit Kenia, waar voor ik dinsdag toen mijn stand-by in ging bijna meteen voor werd opgeroepen. Twee korte loopbandloopjes, omdat we het hotel daar vanwege veiligheidsredenen niet uit mogen.
Gisteren dus die langzame, lange duurloop. 16km op lage hartslag voor mij de ultieme uitdaging! Tijd onbelangrijk… Iets wat ik dan weer lastig vind. Verstand op nul en rustig lopen. Het ging en het duurde lang, maar ik kan zeggen, het is gelukt! Ik hoop dat het over een tijdje met deze zelfde hartslag iets sneller mag gaan.
Valencia is dan nog ver weg, maar ik ben er dus al wel een beetje mee bezig.
Deze week een korte stop in Panama ook een vlucht uit mijn reserveblok. Eens kijken of we daar in de vroege ochtend eens lekker kunnen gaan lopen.
Na een fantastische kwart marathon in Rotterdam zoals jullie al gelezen hebben vorige week bij Stans kom ik thuis op zondagmiddag. De marathon… kriebels? Nee, nog niet echt, maar wel het gevoel dat ik iets moet. Iets anders, iets nieuws? Het doel staat al, 4 december in Valencia, maar na eigenlijk twee best niet zo leuke marathons bekruipt mij het gevoel ook dat het deze keer anders moet. Anders trainen? Andere coach dat zoiezo want die van mij is gestopt. Andere belevenis en een andere weg er naar toe dus. Maar hoe?
Deze week heb ik wat contacten met potentiële coaches die mij willen helpen op mijn weg er naar toe. Wat wil ik? Wat zoek ik? Een coach die mij persoonlijke schema’s biedt op mijn niveau en ook rekening kan en wil houden met mijn werk. Jet (jetlag) is niet mijn beste vriendin en aangezien ze vaker mee loopt dan ik zou willen moeten we daar rekening mee gaan houden. Deze marathon moet in ieder geval een fijne worden een waar ik met trots op kan terug kijken en de weg er naar toe geen lijdensweg maar een met plezier!
Gisteren trok ik na een lang nacht slaap de hardloopschoenen aan. Ik kwam op vrijdag terug uit Kenia, waar voor ik dinsdag toen mijn stand-by in ging bijna meteen voor werd opgeroepen. Twee korte loopbandloopjes, omdat we het hotel daar vanwege veiligheidsredenen niet uit mogen.
Gisteren dus die langzame, lange duurloop. 16km op lage hartslag voor mij de ultieme uitdaging! Tijd onbelangrijk… Iets wat ik dan weer lastig vind. Verstand op nul en rustig lopen. Het ging en het duurde lang, maar ik kan zeggen, het is gelukt! Ik hoop dat het over een tijdje met deze zelfde hartslag iets sneller mag gaan.
Valencia is dan nog ver weg, maar ik ben er dus al wel een beetje mee bezig.
Deze week een korte stop in Panama ook een vlucht uit mijn reserveblok. Eens kijken of we daar in de vroege ochtend eens lekker kunnen gaan lopen.