Windy City

Windy City

Wat een fijne week was dit. Op zondag liep ik thuis een hele fijne easy 11km samen met mijn man. De volgende ochtend vertrok ik naar Chicago met een vol vliegtuig. Na 8,5 uur landen we daar veilig op de luchthaven. Het is er koud en met koud bedoel ik echt koud. De wind is ijzig en in de nacht vriest het nog zo’n 4 graden, maar zon schijnt wel. Ik ben eigenlijk best wel moe en ga na een warme douche even wat te eten scoren en kijk een film in bed.

Na een redelijk goede nacht sta ik op en ga meteen in mijn badpak naar het binnen zwembad van het hotel. Het een klein bad, van ongeveer 15 meter. Even denk ik, kan ik beter gaan hardlopen? Of… Nee ik stap toch het bad in en voel even hoe het gaat. Als ik niet afzet tijdens het keren kan ik best wat meters maken. Dat doe ik ook en na 2km besluit ik dat het wel genoeg is. De zon is langzaam opgekomen en het uitzicht vanuit dit zwembad is echt adembenemend mooi!Ik geniet er even van en dan ga ik na een douche lekker ontbijten met mijn collega’s.

We gaan een boot tochtje maken over de Chicago River. Gelukkig heb ik mijn winterjas mee maar wel zomer gympjes. Ik trek de warmste sokken aan die ik mee heb, maar zodra ik buiten kom voel ik dat de wind dwars door mijn gympies gaat. Dat wordt afzien. Langs de wolkenkrabbers varen we en de jongen van de boot verteld uitgebreid. Ik ben wat moe en heb het vooral koud. De helft van zijn verhaal of wellicht meer gaat compleet langs mij heen. Wat ik wel onthoud is dat de Windy City, zoals Chicago genoemd wordt, helemaal niet perse door de wind komt maar door het roerige parlement van die tijd. Maar weet je, het waait er stiekem ook altijd en vandaag ook. Na de anderhalf uren durende tocht kom ik verkleumde boot af. Snel wat winkels in om warm te worden en een veel te dure koffie. In de avond eten we gezellig met wat collega’s en dan zit deze dag er weer op. Nou vergeet ik bijna te vertellen dat de rivier deze dagen nog groen is! Deze maken ze altijd groen in verband met Sint Patricks day en om eerlijk te zijn riep dat bij mij wat vragen op. Na wat zoeken op Google vind ik het volgende;
*Oorspronkelijk gebeurde dat met fluoresceïne, dat gebruikt werd om lozingen met vervuiling op te sporen. Later gebeurde dat met zuiver plantaardige kleurstoffen.

Beter voor het leven in het water dus.

De volgende ochtend, inmiddels is het woensdag, ga ik wel lekker hardlopen. Gelukkig heb ik warme kleding mee, handschoenen en een hoofdband. Twee lagen en een bodywarmer moeten het gaan doen. De zon komt al een beetje op en ik ga erop uit. Langs de rivier naar het meer. Wauw, het is echt heel koud en ik heb ook nog tegen wind. Poeh, dit heb ik niet gemist en ben blij dat het in Nederland al lente is. Die is hier nog echt ver te zoeken. De zon komt nu prachtig achter een wolk vandaan en ik ga er even bij zitten want mijn lijf heeft het zwaar en wil niet zoveel meer. Ik besluit dan ook om om te draaien en na 6km ben ik weer terug in het hotel. Het is mooi geweest! Ontbijten, even slapen nog en dan naar huis.

Jet, die ik al even niet gezien had, ik had namelijk vakantie eind januari en na mijn wintersport een kaapstad waar het geen tijdsverschil is, was mee er weer. Jetlags zijn gewoon echt niet leuk en ik moet zeggen vrijdagochtend voel ik haar mega! Ik ga wel even zwemmen en kijk wel even hoe dat gaat. Zwemmen blijkt een goed idee zoals eigenlijk altijd wel en ik zwem heel fijn 2,6km. Een prima sportweek dus die ik nog een beetje verleng met een 10km hardlopen die echt super lekker ging.

Vandaag nog een virtueel ritje op de Tacx maakt mijn triatlon week compleet.
Aankomende week ga ik weer op reis deze keer naar een iets warmer plek. De winterjas kan bijna echt de kast in…

Fijne zondag