Oude blessure

Oude blessure


Oude blessure

Na Malaga zakte alles een beetje in. Mijn tempo’s gingen omlaag, mijn hartslag omhoog en mijn afstanden minder. Niet erg. Misschien soms ook even goed om een stapje terug te doen. Maar mijn oude blessure, het bolletje op mijn scheen, bleef en werd zelfs een beetje meer. Ik besloot om naar een andere fysio te gaan, niet omdat de andere niet goed was, maar meer omdat ik zelf bedacht had dat het wellicht een triggerpoint zou kunnen zijn en dus aan te prikken was met dry needling.

Dus zo ging ik dinsdagmiddag naar die andere fysio. Een second opinion is nooit slecht. Ik had mijn langste duurloop al op maandag gelopen, 80 minuten en dinsdagochtend nog even een rondje met mijn Teun 5km, wat voor mijn lieve teckel een afstands PR was!

Wat ik dacht bleek inderdaad te kunnen kloppen en iets wat ze zeker wou proberen, aanprikken met behulp van dry needling.
‘Het kan wel even goed pijn doen’ zei ze.
‘Oh okay’ zeg ik en ik ga liggen en dacht nog dat ik het de vorige keer, lang geleden met mijn Achilles, pijnlijk vond maar niet mega ofzo. Ze zegt je mag gillen, zingen en ook stop zeggen. Dan prikt ze en draait en oh my dat doet zeer… Jemig auw! Echt pijn! Ik ben wel wat gewend denk ik nog een puf het een beetje weg. Maar auw…! Dan prikt ze voor de tweede keer en oh no!! Wat een pijn scheuten ik ga inderdaad een soort van zingen en vooral zweten. Een derde keer prikt ze en nou ik zeg STOP! Ik trek dit echt niet, zoveel pijn! Eigenlijk wil ik nog een prikken zegt ze en ik denk als het het waard is vind ik het okay, maar als snel tik ik hem af. Dit is echt geen feest.

Met oefeningen en een niet hardloop advies, waar ik ja op knik (ben een hardloper dus ik denk dat ik het niet vol houd) ga ik de deur uit. Ik strompel wat en bedenk me dat ik nog naar huis moet rijden. Gelukkig is het een klein stukje en als ik van de auto naar mijn huis loop lijkt het net of ik echt iets heel ergs heb. Mijn kuit is beurs en doet pijn. Die nacht slaap ik diep en word ik woensdag wakker met een mega stramme kuit. Ik doe de rekoefeningen en ga lopend naar mijn werk in de winkel. Daar sta ik de hele dag en de kuit houdt zit goed.

Donderdag pak ik de mountainbike gezellig met Deborah. We trappen gezellig kletsend 30km weg. Dat gaat zonder veel problemen.
Ik houd mij tenslotte aan het niet hardloop advies. Doe netjes mijn oefeningen en ook de foamroller komt uit het stof. Vrijdag werk ik weer een ochtend en in de middag loop ik een lange ronde met Teun de Teckel. Alles voelt goed.

Okay ik ben verslaafd bedenk ik me zaterdagochtend want ik MOET echt hardlopen, ik wil het! De kuit voelt goed en ik ga. De zon schijnt en ik wil gewoon lekker naar buiten. Een rustige 48 minuten loop ik met wat kleine versnellingen. Daarna geen last! Oef dat is wel fijn. Nu moet ik dinsdag weer terug en ik hoop eigenlijk dat er niet weer een naald in gaat maar goed dat zien we dan.

En of ik ga zeggen dat ik toch even ben gaan hardlopen? Mhhhh ik denk het niet…