Moeten

‘Moeten’

Een beetje een aparte week heb ik gehad na een periode van veel heel veel moeten en dan vooral veel moeten van mezelf… Ik trek deze week, letterlijk, even overal de stekker uit. Ik loop nagenoeg niet en ik neem echt even rust. Ik slaap veel en wandel met mijn lieve Teckel die het wel kan waarderen dat ik thuis ben.

Daar waar ik er normaal heel goed ga op om elke dag vol te stoppen, van minuut tot minuut vol proppen, zeg ik nu al, bijna, al mijn afspraken af. Het even niets moeten bevalt me voor even prima. Mijn lijf vindt het in het begin nog wat lastig en ook mijn hoofd zegt vooral ‘Doe gewoon even dit of ga gewoon even daar heen’ maar ik doe het niet. Één ding te gelijk. Zelfs de hardloopwedstrijd van gisteren, de IJsselsteinloop, laat ik aan mij voorbij gaan.

Ik merk dat ik rustiger word en dat mijn lijf hersteld. Voorzichtig trok ik mijn hardloopschoenen gisterenochtend weer aan en ik sprak met mezelf af dat niets moest en dat vooral alles mag. Dus als ik twee keer even wandel in mijn rondje is dat helemaal prima. Ook pak ik de Yin Yoga weer op. Iets wat ik wel deed voor dat C kwam. Ik was even vergeten hoe fijn ik dat vind om even niet echt na te denken en gewoon een houding aan te nemen. Blij dat ik dit weer opgepakt heb deze week en volgende week ga ik zeker weer.

Voor een bezige bij als ik, die het liefst te veel doet dan niets, was dit dus even anders. Nu ga ik langzaam alles weer oppakken, maar terug naar hoe het was, dat wil ik niet meer. Mijn eigen grens bewaken en vaker nee zeggen ook al wil mijn hoofd het wel heel graag.

Vandaag lekker genieten van de zon op het water en morgen staat er iets leuks, iets anders, maar iets waar ik denk ik veel energie van ga krijgen op de planning. Daarover volgende week meer!