Mij niet bellen

Mij niet bellen

Dat zeg ik altijd als ik reserve thuis sta. Ik heb ze niet vaak, reserve diensten, maar ik ontkom er soms niet aan. 14 dagen een blok waarin je 100% werkt en opgeroepen kan worden voor elke reis. Afgelopen zondag om 9:00 uur gingen mijn 14 dagen reservere in. Het was lekker weer en zoals altijd ben ik voordat mijn dienst in gaat gedoucht en in de make-up. Ik besluit het er even van te nemen en ga lekker wat series terug kijken in de zon in de tuin. Rond 13.00 uur bak ik een eitje en denk nog het zal vandaag vast niet meer gebeuren al sta ik nog tot 17.00 uur. Gek genoeg ben ik tot deze dag altijd in de ochtend gebeld. Maar, om 13.30 uur gaat het geluid op mijn tablet af. Crewnotify met het bericht dat ze mij nodig hebben. Ik kan nog niet zien waar heen en open hem snel. Daar staat het; Bangkok. Bangkok… Oh nee geen Bangkok voel ik mezelf denken. Als ik heel eerlijk ben ben ik geen fan van Bangkok. Lang vliegen is het, 12 uur, en op onze grootse vliegtuig wat natuurlijk vol zit in de meivakantie. Poeh even schakelen. Ik zie meteen ook mijn vervolgrooster en dat stemt mij beter want er volgt een Boston.

Lang tijd om echt na te denken heb ik niet. Koffer ompakken, want het is 40 graden in Bangkok, dus op zoek naar zomerjurkjes en bikini’s. Ik heb 1,5 uur. Dat is okay, maar niet bijzonder veel. Heb er voor mijn gevoel al een dag opzitten maar we gaan ervoor. Als ik 24,5 uur wakker ben raakt mijn hoofd pas mijn kussen van mijn hotelbed in Bangkok. Ik ben kapot moe. Ik heb de hele vlucht achter de feiten aangelopen en trek dit tijdsverschil, van plus 5 uur, maar slecht.

Afijn na 3,5 uur slaap sleep ik mezelf mijn bed weer uit want we gaan eten en naar de massage. Ik weet het, ik mag niet klagen, het is geen straf om hier te zijn, maar mijn voorkeur is nou eenmaal de andere kant op vliegen. Daar voel ik mij fijner bij.

Als ik super trots op mezelf ook nog het ontbijt haal de volgende dag ga ik daarna even een half uurtje hardlopen op de band. Het is hier ongekend warm met 40 graden en gevoelstemperatuur 44. Ik zweet me echt een ongeluk, maar ik klaag niet he. De rest van de middag lig ik bij het zwembad. De zon schijnt niet maar ik geloof dat ik dat niet zo heel erg vind. Om de dag af te sluiten nog maar eens een mango sticky rice en een massage, want dat is hier toch altijd fijn. Als ik op woensdagavond thuis kom kan ik geen boe of bah meer zeggen. Helemaal leeg ben ik.

Opladen in de ochtend zon met een heerlijke rustige run op donderdag. Dat is altijd fijn om echt terug te komen “te landen.” Wat een fijn weer is het! Eindelijk echt even genieten.

Vrijdagochtend voor de buien stal ik wederom naar buiten voor een rondje in de zon. Bevrijdingsdag, altijd mooi om even stil te staan bij de vrijheid die wij hier hebben. De vrijheid om te hard te lopen en de vrijheid van alles.

Aankomende week dus nog een Boston waar ik wederom een heel fijn hardloop vooruitzicht heb. Boston, de stad die ik zo leuk vind en het tijdsverschil wat mijn lijf iets fijner vindt dan Bangkok.

Fijne zondag!