Malaga

Malaga half marathon

Hij stond al een lange tijd, de halve van Malaga. Covid gooide roet in het loopfeestje en ook mijn skiongeluk, maar de wens om daar te lopen bleef. Onzeker was het of het door zou gaan, omdat er zoveel geannuleerd werd. Ik trainde gewoon door want dan maar een halve thuis. De dag kwam steeds dichterbij en het begon erop te lijken dat het door zou gaan!

Met mijn gezin reis ik af naar Malaga. We slapen in Marbella daar waar ik al zoveel jaar zo graag kom. Mijn man en kids mee, helemaal leuk. We maken er een leuk weekend van. Het is hier winter maar het is echt heerlijk! Ruim 20 graden en de zon staat blij aan de hemel te stralen. Ik leef op. Mijn winterdip is al snel weg. We halen op vrijdag onze startnummers op de expo en de loop zin groeit! Daar krijgen we in plaats van een T-shirt een heel tof loopjasje en ik kies natuurlijk de roze.

Op zaterdag nemen we het ervan. Heerlijk in de zon, even wat vitamine D op doen in bikini!

Op zondag gaat de wekker al om 6.00 uur. Poeh ja, dat was even slikken. Even eten en drinken, omklede, haar in een staart en de auto in. Marbella Malaga is ongeveer 45 minuten rijden. Ik heb buikpijn… Even mijn ogen dicht en alles loslaten. Mezelf niets opleggen en gewoon gaan en genieten zo. We parkeren de auto echt onder de start in de parkeergarage, hoe fijn is dat! Deze garage heeft ook een toilet en die pakken we ook meteen maar even. De garage uit en daar is het startvak al! helemaal TOP dus.

Om 8.45 uur gaat het startschot en we gaan weg! Het is nogal druk, want we starten gelijk met de hele marathon. We lopen op een brede weg en al snel vind ik mijn tempo. Na 3km gaan we omhoog. Ik zeg nog tegen mijn man het zou een super vlakke zijn? Dat is het dus duidelijk niet. Ik laat mijn tempo iets zakken maar voel mijn benen vol lopen. Oef dat was niet echt de bedoeling. Schakelen en door lopen. Dan een stuk naar beneden tot de kust en daar is ze… BAM de zon! Zonnebril op en gewoon door gaan.

Ik loop op schema voor een sub 2 en het gaat nog prima. Bij 10km lopen we bij de haven en daar krijg ik het wat zwaarder. De temperatuur loopt op. Het is een prachtige loop! Ik mis wel wat mensen langs de kant en ook wat muziek, dat is jammer. We draaien naar de kust en daar gaat het mis. Geen idee wat maar mijn benen lopen weer vol en ik probeer het nog weg te denken, maar het lukt niet. Ik heb het warm. Ik hou van warmte maar qua lopen loop ik toch liever wat minder warm. Bij 14km laat ik mijn tempo echt los en gaan we over op uitlopen…

Even mijn hoofd laten werken en even verwerken dat het er vandaag gewoon niet in zit. Ik kijk om mij heen en besef mij dat er vandaag heel veel mensen heel graag hier op deze plek hadden willen lopen. En wij lopen hier! Ik geniet echt wel. Ik lach en voel hoe mijn lijf moet werken. Het tempo gaat nog wat omlaag, maar hè wat maakt het uit?! Grappig hoe je in één race zo kan schakelen. Ik wil die mooie medaille!

En dan is ie daar, de finish! Wat een heerlijkheid. We hebben het gehaald. Ergens ben ik trots op mijn lijf! Trots op dat ik deze halve marathon zo heb kunnen en mogen lopen. Na mijn skiongeluk heb ik geen officiële halve meer gelopen. Dus ben ik blij? Ja heel blij! Gaan we dit nog eens doen? JA, maar dan met 20 graden minder.

Even nagenieten in de zon hier en bedenken wat de volgende wordt.

Liefs