Jetlags....

Jetlag...

Weken was ik vrij en koos ik er voor om de 3 werkdagen die ik tussen 2 vakanties door had in te vullen met 3 losse Europa vluchten vertrekkend en terugkomend op Amsterdam.
Zeven hele weken geen jetlag! Dat is minstens 10 jaar geleden voor mij... Toen had ik verlof omdat ik zwanger was van mijn inmiddels 10 jarige jongste dochter.

Afgelopen zondag liepen de marathon meiden te weten; Inge, Stans, Scarlet en ik dus de Harmelen-Driebergenloop! Een zelf bedachte route in plaats van de CPCloop. De 31,1km werden er 28 meelopend op schema van Stans. Ze verliepen zeer soepel bij mij. Eigenlijk had ik niet 1 keer het stemmetje in mijn hoofd gehad, niet even één keer gedacht; ik mag best even wandelen. Dat is nieuw voor mij en geeft mij zoveel power! Deze 28km heb ik dan ook goed verteerd en op maandag doe ik meteen een herstel loop.

Dan is het dinsdag, de dag waarvan je wist dat hij ging komen. De dag dat je wekker om 5:30 uur gaat om je blauwe uniform aan te trekken. Met lichte tegenzin of misschien juist wel zin vertrek ik naar Schiphol. Mijn favoriete Atlanta heb ik dan ook zelf aangevraagd. Vertrouwd, fijn hotel en de relatief korte vliegtijden deden mij deze vlucht “kiezen”. De klok is in de USA al terug gegaan en het tijdsverschil is daarom nu 3 weken slechts 5 uur in plaats van 6 uur en ik weet uit ervaring dat dat echt iets scheelt in mijn jetlag straks.

Mijn leuke collega’s maken deze vlucht weer tot een feestje. Samen met 300 gasten komen we aan in een lente-achting Atlanta.
Okay, ik geef toe vakantie is fijner, maar weer even me-time vind ik ook erg fijn! Ik kies er deze keer voor om zoveel mogelijk “rust” te pakken. Ik slaap deze nacht dan ook bijzonder goed al word ik natuurlijk volgens mijn toch aanwezige bioritme wakker om 8 uur Nederlandse tijd. Na wat gerommel op mijn kamer en wat mailtjes gelezen te hebben val ik weer in slaap en maak ik een buitengewoon ongekende goede nacht! 10 uur en 15 minuten slaap! Niet gek!

Ons ontbijt in dit hotel is heerlijk. Ik eet smakelijk. Nadat ik mij omgekleed heb naar mijn hardloopkleding stap ik de deur uit voor een rondje. Normaal zou ik naar de Beltline zijn gelopen (daar heb ik al eerder over geschreven in een blog) maar deze ligt net even iets te ver lopen, net te ver buiten mijn schema. Dus ik besluit rondjes Olympisch park te lopen. Het moet een soort van interval achting geheel worden en dat wordt het. De downhill gaat lekker rap en de uphill lekker op gezellig tempo. Het is druk om en in het park. Er zitten grote high lights hier zoals; coca cola museum, sea aquarium en het CNN gebouw. Ik waan mij een weg door de mensen en geniet vooral van het weer.
Met smart kijk ik uit naar iets van lente in Nederland.

De jetlag op donderdagmiddag en vrijdagochtend zijn genadeloos... Ik hoop voldoende herstelt te zijn van deze vlucht om aankomende zondag net zo fijn te lopen als de 28km van afgelopen zondag.

Na deze vlucht vlieg ik nog 1x voor de marathon, een 4 daagde Bahrein. Welke voor mij weer een hoop slapen, relaxen en vitamine D opdoen wordt.

Liefs Frouke.