Hoe het nu gaat...

Hoe het nu gaat...


Home sweet home...

Na een lange autorit rijden we Nederland binnen. Mijn knie heeft zich goed gehouden tijdens de rit. Enigszins stijf ben ik wel geworden van het lange in één houding zitten. Thuis in mijn eigen bed op mijn eigen bank.

Op maandag bel ik de fysiotherapeut en ik kan meteen die zelfde avond nog terecht.
Veel doet hij niet. Mijn knie is gelukkig niet zo dik en dat is een goed teken zegt hij. Ik kan hem niet echt plat leggen zonder pijn dat is iets wat ik voorzichtig mag oefenen.

De dagen op de bank zijn lang. Gelukkig is er de iPad met series die ik terug kan kijken, maar geloof me dat ben je na bijna twee weken echt wel zat! Als ik weer eens ‘geen zin heb’ om te gaan werken denk ik altijd kon ik maar lekker op de bank blijven zitten. Maar wat zou ik nu graag gewoon een dagje werken. Net als auto rijden iets wat niet mag zolang ik de brace draag... Hoe gewoon het is om even dat boodschapje te halen of een van de kinderen naar de sport te brengen. Het zit er gewoon even niet in.

Ik word overspoeld met kaartjes, ballonnen en kadotjes! Wat fijn en lief dat er zoveel mensen aan mij denken en met mij mee leven. In het weekend van 20 maart zou ik samen met 5 Angels afreizen naar Malaga voor de halve marathon. Zou schrijf ik want na een lang nadenkend, afwegen en rond vragen heb ik besloten om NIET mee te gaan. Natuurlijk niet de makkelijkste beslissing en ik ben daar erg verdrietig van, maar het is echt beter zo. Dat ik de halve niet zou lopen is natuurlijk duidelijk, maar dat ik nu helemaal niet mee ga is lastig. Beter voor mijn herstel want ik mag en kan niet zo ver lopen. Fietsen is absoluut geen optie omdat mijn been geen 90 graden kan buigen en dan ook nog het kleine frustratie gedeelte dat ik daar ben en niet mee mag doen. Kortom op alle vlakken beter.

Op woensdag ga ik weer naar de fysiotherapeut. Deze doet wat testjes en wat oefeningen. Nu mag ik thuis oefenen met de spieren in mijn knie. Lastig nog wel, maar het gaat al snel beter.
Thuis train ik zelf mijn buikspieren en de upperbody met de bodypump set. Natuurlijk haalt dat het niet bij hardlopen en lekker een lesje in de sportschool maar ik ben bezig en dat voelt toch wat fijner dat de hele dag eindeloos op de bank hangen.

Morgen, maandag 9 maart, ga ik naar de orthopeed. Ik ben heel benieuwd wat deze gaat zeggen en wat het oordeel gaat zijn.

Dat lees je volgende week.