Gaan of niet…?

Gaan of niet…

Dat was de vraag toen ik zaterdag einde van de dag ineens toch opgeroepen werd voor een vlucht. Een late Valencia waardoor ik pas na middennacht terug ben en nog later in mijn bed lig.

Een paar weken geleden kreeg ik een startnummer voor de halve van Gouda. De halve was een kwart te ver en dus besloot ik al snel voor de 10km te gaan, afhankelijk van hoe mijn reserve uit zou pakken. Als ik op zondagochtend wakker word denk ik eerst ik ga niet, maar na een broodje en een kopje koffie denk ik ‘misschien moet ik toch gaan.’ Gewoon lekker lopen geen gehaast. En zo gaan we toch want mijn man loopt gezellig mee.

Een kleine, goed georganiseerde loop aan de rand van Gouda. Met een uitverkochte halve marathon met meer dan 800 lopers is het gezellig druk maar niet te druk. Op de 10km lopen wat minder mensen mee, iets wat ik niet zo erg vind. Het is koud en met een nog kouder windje, is het gewoon eigenlijk echt koud. We starten rustig en dat is ook precies het plan. Lekker ontspannen lopen langs een mooie route. Na 58 minuten komen we de finish over en krijgen we echt een fantastische medaille. Wat een leuke loop is dit en nou niet allemaal komen lopen volgend jaar want ik kom zeker terug en hoop dat het dan weer net zo leuk is.

Mijn tweede vlucht uit mijn reserve is een New York. Wij hebben meerdere New Yorks op een dag en ik heb “de late” zoals wij dat noemen. Dat geeft mij in de ochtend de ruimte om lekker even te zwemmen. Iets wat ik elke week een keer doe om in zwem-shape te blijven voor het triathlonseizoen straks weer start.

Op vrijdag ben ik rond zes uur wakker en besluit om een rondje te gaan hardlopen. New York City is altijd leuk en daar hoort een klein rondje Central Park zeker bij. Het is lekker druk met lopers en fietsers en de zon komt prachtig op. Echt genieten dus! Helaas is mijn stopje daar maar 24 uur en op zaterdag ben ik dan net op tijd weer terug om naar de belangrijkste hockeywedstrijd van mijn dochter te kijken. Als ze winnen gaan ze na het zaalseizoen landelijk spelen.
En ze winnen! Wat een spannende pot was dit en wat een mooi resultaat van 3-4 maakt dat ze na deze landelijke voorcompetitie nu dus na de winterstop echt landelijk gaan spelen. Een trotse mama dus hier.

Volgende week een weekje thuis en ik hoop mijn kilometers nog wat verder uitbreiden. Afgelopen woensdag waren het er alweer 15 aan 1 stuk. Op naar de halve van Linschoten op 23 december.

Fijne zondag