Fietsen, zwemmen en hardlopen

Fietsen, zwemmen en hardlopen

Fietsen, zwemmen en hardlopen.

Ik deed het alle drie deze week, fietsen, zwemmen en hardlopen. Zwemmen had ik al jaren niet echt meer gedaan. Voor Corona deed ik het nog wel eens, alleen daarna niet meer, maar het is net als fietsen, je verleert het dus nooit. Ik zocht mijn badpak op, ergens onderin de kast, en met duikbril en badmuts ging ik op pad naar zwembad de Krommerijn in Utrecht. In dat zwembad was ik dus al zolang niet geweest dat de laatste keer er nog een blaaskoepel opzat… Nu is het een volwaardig 50 meter bad met een heus open dak, wat toch wel lekker was met 30 graden buiten! Samen met Stans zwom ik 1 kilometer en ik was verbaast over mijn eigen snelheid en het gemak waarmee ik het deed.

Ik fietste ook weer eens buiten op de racefiets samen met mijn man. Een mooie tocht van 31km door de mooie dorpjes bij ons in de buurt. Het plan was om een kopje koffie in Oudewater te drinken, maar helaas was alles nog dicht toen wij aankwamen. Dus dan maar het rondje afmaken en thuis een koffie.

Hardlopen deed ik natuurlijk ook! Ik stond zowaar weer eens voor de echte warmte buiten en wel om 6.20 uur en liep een heel fijn rondje van 7km. Ook nog een tweede rondje waar ik te laat van huis ging en ik dacht dat ik in Frankrijk liep… Zo warm al om 8 uur en alles was zo droog… Eigelijk vind ik dit mooie zonnige warme weer wel heel fijn.

Vandaag (zaterdag) werd ik wakker in Salt Lake City waar ik, na 24 uur daglicht gezien te hebben, eindelijk een hotelbed zag, heerlijk sliep, weer op stond en een heel heuvelig rondje hard liep. Daar over volgende week meer.