De donkere dagen voor kerst....
Wat zijn de dagen kort nu en wat is het grauw buiten. Niet dat het mij weerhoud van hardlopen buiten, maar ik merk dat ik de zon en het licht mis. Het aftellen naar het einde van het jaar is begonnen en we maken de balans op.
Ik heb nog 1 loop op mijn schema staan, de halve van Linschoten. Een voor mij zo goed als thuis wedstrijd. Ik kijk er naar uit en heb natuurlijk een doel voor mezelf, maar mocht het niet lukken ben ik op een heel goede weg bezig nu en dat voelt goed. Vanaf 1 januari ga ik ook weer trainen richting Rotterdam. Een tweede marathon, wie had dat ooit gedacht?! Een echte balans maak ik nu dus nog even niet op. We bikkelen nog even door tot eind december.
Zo vlieg ik voor mijn doen ook echt heel veel de afgelopen weken. Heb ik weinig tijd voor echte rust... Volgende week ben ik weer in Quito, Equador. Mijn haat- liefdeverhouding met deze stad is bijzonder te noemen. Zo heb ik deze keer mijn zinnen gezet op een schommel op een van de hoogste punten van de stad, 4200 meter, waarbij je uitkijkt over de enorme stad en het lijkt of jij in het niets schommelt... Ik hoop een gave foto hier van te kunnen maken volgende week.
We deden deze week ook een heel leuk uitje met de Angels. We waren te gast bij Weleda, een prachtig bedrijf waar de natuur voorop staat. Als sporters gebruiken we bijna allemaal de arnica lijn, maar ze hebben zoveel meer mooie producten en bijna alles wordt er zelf gemaakt en verpakt. Wij maken dan ook onze eigen tube arnicazalf. Wat een leuke workshop is dat. Ook worden we meegenomen in het verhaal van tuinman Jan die vol passie vertelt over zijn werk in de weleda tuin. Onder de indruk ben ik van dit mooie bedrijf en zijn gepassioneerde werknemers.
Het zijn dus drukke, donkere en gure dagen, maar vol goede moed en zin kijk ik uit naar een mooie nieuwe week!
Liefs