Big Boy
Big boy...
De laatste dagen en zelfs de laatste weken vliegen als een malle voorbij. Soms kijk ik naar de klok en vraag ik mij af of een dag in deze dagen ook nog gewoon 24 uur heeft rn niet stiekem maar 22...
Dat de dagen in de fijnste maanden van het jaar sneller gaan dan in de winter dat merk ik elk jaar weer en dat ik juist deze week hierbij stil sta is mij ook niet nieuw.
Dat komt omdat mijn oudste jarig is en dat geeft mij elk jaar weer “de tijd” om terug te kijken naar wat ik dat jaar dan gedaan heb.
Is het serieus echt al 12 jaar geleden dat ik lag te puffen en daar dat heel kleine, iets wat bolle mini mensje verscheen? Ja, twaalf jaar geleden werd ik voor het eerst “mama”! En een trotse want deze leuke, fijne vent van 12 is een knapperd en doet het alleraardigst op school. Nog 2 weekjes en dan zit de basisschool erop en “we” hebben hard geoefend om zijn mooie, grote rol in de eind musical een succes te laten worden.
Dus dat!!
Dan nog heel even over mijn week. Afgelopen zondag startte ik in Weesp op de Vechtloop de 5km. Het opstaan kostte mij al wat moeite want ik voel mij alles behalve “fit”. Een dikke keel en overal jeuk... De processie-rups heeft ook mij niet met rust gelaten. Ik loop samen met mijn man, we gaan voor een rustige 5. Het parcours is niet bijzonder spectaculair, maar langs de Vecht en dat is altijd leuk. Het is warm, de zon brandt fel en de bootjes varen langs ons of rennen wij langs hen nou ja... je snapt me!
2,5km heen en omdraaien bij de pion en weer 2,5km terug. Als we terug lopen hebben we wind tegen, dat is lekker. Mijn tijd 28:20, niet eens zo heel slecht, maar daar gingen we ook niet voor. Ik kijk nog even bij de finish van de 10km en trek een vest aan. Ik merk dat ik het koud krijg en dat is vreemd want ik sta in de zon en het is 25 graden. We gaan snel naar huis met alle 4 een medaille want ook onze kids hebben 2,5km gelopen in 13 minuten wat een toppers en ook net als wij gezellig samen gebleven.
Als ik thuis kom ga ik na een douche even slapen en als ik wakker word blijk ik verhoging te hebben. Mijn keel brand en ik voel mij beroerd. De volgende dag is dat gelukkig weer weg. Na 3 dagen snotteren en krabbelen denk ik toch echt dat het is gekomen van die ellendige rups. Inmiddels gaat het weer helemaal prima en hoop ik dat beest of in ieder geval zijn haren niet meer tegen te komen!
Aankomende week ben ik in Vancouver en als het weer het toelaat ga ik daar zeker een mooie duurloop maken!
See you next week!
De laatste dagen en zelfs de laatste weken vliegen als een malle voorbij. Soms kijk ik naar de klok en vraag ik mij af of een dag in deze dagen ook nog gewoon 24 uur heeft rn niet stiekem maar 22...
Dat de dagen in de fijnste maanden van het jaar sneller gaan dan in de winter dat merk ik elk jaar weer en dat ik juist deze week hierbij stil sta is mij ook niet nieuw.
Dat komt omdat mijn oudste jarig is en dat geeft mij elk jaar weer “de tijd” om terug te kijken naar wat ik dat jaar dan gedaan heb.
Is het serieus echt al 12 jaar geleden dat ik lag te puffen en daar dat heel kleine, iets wat bolle mini mensje verscheen? Ja, twaalf jaar geleden werd ik voor het eerst “mama”! En een trotse want deze leuke, fijne vent van 12 is een knapperd en doet het alleraardigst op school. Nog 2 weekjes en dan zit de basisschool erop en “we” hebben hard geoefend om zijn mooie, grote rol in de eind musical een succes te laten worden.
Dus dat!!
Dan nog heel even over mijn week. Afgelopen zondag startte ik in Weesp op de Vechtloop de 5km. Het opstaan kostte mij al wat moeite want ik voel mij alles behalve “fit”. Een dikke keel en overal jeuk... De processie-rups heeft ook mij niet met rust gelaten. Ik loop samen met mijn man, we gaan voor een rustige 5. Het parcours is niet bijzonder spectaculair, maar langs de Vecht en dat is altijd leuk. Het is warm, de zon brandt fel en de bootjes varen langs ons of rennen wij langs hen nou ja... je snapt me!
2,5km heen en omdraaien bij de pion en weer 2,5km terug. Als we terug lopen hebben we wind tegen, dat is lekker. Mijn tijd 28:20, niet eens zo heel slecht, maar daar gingen we ook niet voor. Ik kijk nog even bij de finish van de 10km en trek een vest aan. Ik merk dat ik het koud krijg en dat is vreemd want ik sta in de zon en het is 25 graden. We gaan snel naar huis met alle 4 een medaille want ook onze kids hebben 2,5km gelopen in 13 minuten wat een toppers en ook net als wij gezellig samen gebleven.
Als ik thuis kom ga ik na een douche even slapen en als ik wakker word blijk ik verhoging te hebben. Mijn keel brand en ik voel mij beroerd. De volgende dag is dat gelukkig weer weg. Na 3 dagen snotteren en krabbelen denk ik toch echt dat het is gekomen van die ellendige rups. Inmiddels gaat het weer helemaal prima en hoop ik dat beest of in ieder geval zijn haren niet meer tegen te komen!
Aankomende week ben ik in Vancouver en als het weer het toelaat ga ik daar zeker een mooie duurloop maken!
See you next week!