Als het weer voorbij is…

Als het weer voorbij is..

Je vakantie is ook in één klap voorbij als je in uniform onderweg bent naar Schiphol. Ik probeer het nog heel even te ontkennen en tijdens mijn briefing voor de vlucht naar Boston bekruipt me een soort verdrietig gevoel. Het gevoel van ‘ik wil hier niet zijn…’ Niet nu, niet vandaag, maar er is geen ontkomen meer aan.

Als we naar de gate lopen zakt het wat en maken we al leuke plannen voor morgen. Het is walvissen tijd en we willen de boot op in de hoop die te kunnen zien. Het is in Boston warm met 37 graden dus bootje varen is wel een goed idee. Als ik vroeg, eigenlijk iets te vroeg wakker word op maandag ga ik naar buiten voor een rondje hardlopen. Hier is dat altijd heerlijk! Geen stoplichten langs het water en een speciaal pad voor lopers. Het is 6:30 uur, al lekker druk en ik loop een zweterige 6km. Lekker douchen en dan op zoek naar die boot. We zijn helaas niet de enige en komen er al snel achter dat alle boten vol zitten vandaag. Wat ontzettend jammer! Iets om de volgende keer dus op tijd te reserveren.

Door de stad lopen we even maar jeetje wat is het warm. We vinden een plekje op de terras waar we heerlijk lobster eten. Dan toch maar wat winkels in met airco en na een lange dag vind ik mijn bed weer waar ik wat slaap in te halen heb. Op vakantie gaan vind ik altijd heerlijk maar ik slaap zoveel minder dan thuis. Laat naar bed en vroeg op want ik sport graag in de ochtend op vakantie. Dus na mijn vakantie is het nodig om weer even bij te tanken. Dan is het toch wel lekker als je even op reis kan.

Op dag twee in Boston ga ik de gym in. Het weer is omgeslagen en het regent. Van regen smelt ik niet maar ik vind het ook niet perse nodig als er ook een mooie gym is in het hotel is. 8km op de loopband al kijkend naar B&Bvol liefde en dan vlieg ik aan het einde van de dag weer terug naar Nederland. Weer een nacht zonder slaap…

Als ik thuis kom stap ik mijn bed in en blijf daar uren liggen. Zelfs in de avond kost het mij geen moeite om gewoon weer rond 20.00 uur naar bed te gaan en ik al weer in een diepe slaap val tot de volgende ochtend. De batterij was leeg!

Donderdag is jetlag dag en ik vind maar lastig een weg naar buiten om te gaan hardlopen. Maar ik vind hem en als ik eenmaal loop gaat het gewoon zo fijn en kom ik weer blij thuis.

Op zaterdag loop ik een langzame duurloop welke wel langzaam gaat maar waarin de hartslag hoog blijft. Daaraan zie ik dat ik er dus nog steeds niet helemaal ben. Dat komt wel, de komende dagen.

Zo zit de vakantie er dus echt op en heb ik mijn eerste vlucht alweer gehad. Deze week vlieg ik weer en wel naar Salt Lake City. Weer een lange vlucht en weer een met een verloren nacht maar dat hoort erbij!

Liefs