Aftellen
Aftellen!
Al weken tel ik af, maar het echte aftellen is nu begonnen. Nog één vlucht en dan heb ook ik vakantie. Mijn kinderen zijn inmiddels al een week thuis na een intense toetsenweek voor hen die afgesloten werd met prachtige cijfers, zijn zij al klaar met school. Trotse mama dus hier.
Afgelopen week liep ik weer eens ouderwets lekker. Nog steeds niet ver, maar wel weer eens met een fijn gevoel. 8km op maandag en op woensdag een korte 5km omdat ik daarna een vlucht had naar Atlanta. De late Atlanta zo noemen wij hem ook wel. Laat aanmelden, 15:05 uur, laat afmelden 13:00 uur en 24 uur op de plaats van bestemming met een volle 777-300 en 400 passagiers aan boord.
Als ik wakker word in Atlanta ga ik meteen naar het zwembad in het hotel. Het is voor een hotel een aardig zwembad al is het net geen 20 meter. Ik train voor de triatlon in september en het zwemmen mag wel weer wat vaker in de week voorbij gaan komen. Buiten regent het een beetje en ik zie het onweren. Dus de keus om hier te gaan zwemmen is makkelijk gemaakt. Het is hier nu ook echt zomer en heel erg warm. Het zwembad is leeg, ik heb gewoon een heel zwembad voor mij alleen! Ik probeer rustig te beginnen en niet meteen als een malle te starten. Dat lukt en ik voel dat ik rustiger word en mijn ademhaling goed kan controleren. Na 1500 meter vind ik het wel genoeg. Volgende week in Nederland staat er nog een zwem training op schema.
Als ik zaterdag thuis, na een nacht van diepe slaap, wakker word kies ik voor mezelf. Ik geef, “Jet” (de jetlag), even alle ruimte om er te zijn. Dat is iets wat ik jaren lastig heb gevonden, maar het luisteren naar mijn lijf gaat steeds beter en het toegeven aan vermoeidheid ook. Ook al zegt mijn horloge dat de body battery vol is en de trainings readiness perfect is, het lijf voelt vermoeiend en niet vol.
Vandaag een nieuwe dag en ga ik er weer vol voor, voor mijn huis volstroomt met visite loop ik nog even lekker een rondje.
Fijne zondag!
Al weken tel ik af, maar het echte aftellen is nu begonnen. Nog één vlucht en dan heb ook ik vakantie. Mijn kinderen zijn inmiddels al een week thuis na een intense toetsenweek voor hen die afgesloten werd met prachtige cijfers, zijn zij al klaar met school. Trotse mama dus hier.
Afgelopen week liep ik weer eens ouderwets lekker. Nog steeds niet ver, maar wel weer eens met een fijn gevoel. 8km op maandag en op woensdag een korte 5km omdat ik daarna een vlucht had naar Atlanta. De late Atlanta zo noemen wij hem ook wel. Laat aanmelden, 15:05 uur, laat afmelden 13:00 uur en 24 uur op de plaats van bestemming met een volle 777-300 en 400 passagiers aan boord.
Als ik wakker word in Atlanta ga ik meteen naar het zwembad in het hotel. Het is voor een hotel een aardig zwembad al is het net geen 20 meter. Ik train voor de triatlon in september en het zwemmen mag wel weer wat vaker in de week voorbij gaan komen. Buiten regent het een beetje en ik zie het onweren. Dus de keus om hier te gaan zwemmen is makkelijk gemaakt. Het is hier nu ook echt zomer en heel erg warm. Het zwembad is leeg, ik heb gewoon een heel zwembad voor mij alleen! Ik probeer rustig te beginnen en niet meteen als een malle te starten. Dat lukt en ik voel dat ik rustiger word en mijn ademhaling goed kan controleren. Na 1500 meter vind ik het wel genoeg. Volgende week in Nederland staat er nog een zwem training op schema.
Als ik zaterdag thuis, na een nacht van diepe slaap, wakker word kies ik voor mezelf. Ik geef, “Jet” (de jetlag), even alle ruimte om er te zijn. Dat is iets wat ik jaren lastig heb gevonden, maar het luisteren naar mijn lijf gaat steeds beter en het toegeven aan vermoeidheid ook. Ook al zegt mijn horloge dat de body battery vol is en de trainings readiness perfect is, het lijf voelt vermoeiend en niet vol.
Vandaag een nieuwe dag en ga ik er weer vol voor, voor mijn huis volstroomt met visite loop ik nog even lekker een rondje.
Fijne zondag!