Vakantie !!!

Vakantie!!

Vakantie, een mooi woord waar ik altijd blij van word. De autorit er heen vind ik alleen nooit echt iets om heel blij van te worden. Uren turen over een snelweg. Eerst nog in het donker, om vervolgens je in elkaar gekreukelde gezicht iets in de plooi te brengen bij een overvol wc langs de Duitse autobaan... Nee, we waren niet alleen op weg naar de Oostenrijkse Alphen. Om 2 uur ‘s nachts vertrokken we en om 13.30 kwamen we zo gaar als een klontje Zell am See binnen rijden. Meteen skipassen regelen en ski’s huren voor mijn spruiten. Die skipassen worden ook met de minuut duurder... Even een emmer met geld leeg gooien om vervolgens eerst maar eens een goede nacht te gaan maken.

Op zondag gaan we al op tijd met de gondel naar boven want nee op wintersport slaap je niet uit... De kinders starten al om 9:30 uur met de skiles. Wat ons ouders wat ruimte geeft om zelf te skiën al denk ik dat mijn kids niet lang meer op les zullen gaan want ze hebben meer zwarte pistes gezien deze week dan ik in mijn hele leven... Wat een mazzel hebben we, de sneeuw is goed en de zon prikt dagen lang als een gouden bal aan de lucht!

Skiën en een marathon over vijf weken gaf mij deze week een lichte angst. Niet zo zeer over de marathon, maar dan wel over het net iets voorzichtiger naar beneden komen. De ouderwetse pizzapunt, wie kent hem niet, kwam dan ook bij iets van angst meteen naar voren. Stel dat ik val... En dan echt val? Dan is het over... Maar ik ben de hele week “heel gebleven” en zelfs omdat het kon en niet omdat het moest twee keer hardgelopen!

Het hardlopen is hier prachtig de fietspaden rond het meer zijn ijsvrij en worden gestrooid. We liepen er dan ook heerlijk. Het meer, zo mooi bevroren, en de bergen besneeuwd maakt het perfecte plaatje af! In de zomer kan het hier niet anders dan ook prachtig zijn.

Nu zijn we weer thuis en gaat het echte aftellen naar 7 april beginnen! Volgende week zondag ga ik een uitdaging aan met mezelf iets wat ik nog niet eerder zo gedaan heb. Daarover zal ik volgende week meer vertellen.

Liefs Frouke