No more marathons ?

Team no more marathons,

Dat is de naam van het team waar ik destijds met Kika de Berlijn marathon mee liep want na die ene zou er geen meer volgen. Het “team” bestond uit Robert Jan en mijzelf. Allebei hielden wij ons er niet aan.

Zoals jullie weten stond ik afgelopen april aan de start van de Rotterdam marathon en ook Robert Jan schreef zich weer in deze keer voor Valencia. Welke aankomende 1 december gelopen wordt. Dat het bij mij een beetje voelt als een on afgesloten hoofdstuk is misschien niet raar... Ik liep twee keer de marathon, maar twee keer niet naar “wens”. De eerste keer werd ik overvallen door mijn angst voor grote mensenmassa’s en was ik stiekem misschien ook een beetje overtraind. De tweede keer kwam er paniek en liep alles anders dan ik had gehoopt.

Dat ik nooit meer een marathon zou lopen stond ook op mijn shirt, maar er bleef dagen en weken lang een soort knaag gevoel hangen. Zou ik dan toch niet misschien een beetje toch graag wel willen...? Gewoon net als zovelen doen “stiekem”, tegen niemand zeggen en ineens aan de start staan van de Amsterdam marathon. Zou dat werken voor mij? Ik speelde met deze gedachtes en de ene dag dacht ik ‘Ja, ik ga dat doen’, maar de andere dag weer het gevoel van waarom... voor wie? Nog een keer 42,2km jezelf kwellen. Weer weken duurlopen doen waar ik eigenlijk niet zoveel plezier in heb...

In de eerste week van onze vakantie hakte ik de knoop door. Ik doe het niet! Gewoon niet! Dat luchtte op, heel erg op. Ik appte mijn coach en ook zij zei; ‘het hoeft niet he, Frouke. Het hoeft niet!’

Al snel kwam ons nieuwe plan de Mont Ventoux! Geen vervanging van een marathon, maar wel heel gaaf!

Zo dat is eruit!

Team no more marathons!

X