Flying home for Christmas

Flying home for Christmas

Dat de feestdagen voor de deur staan is ons allemaal niet ontgaan. Foto’s van mooi aangeklede kinders vliegen op de socials je om de oren. Voor mij moest er nog één keer gevlogen worden als afsluiter van dit jaar, want ik heb geluk dit jaar en ben alle feestdagen vrij!

Lima een van onze verste vluchten vroeg ik aan om zo lang mogelijk vrij te zijn. Deze vlucht had ik pas 1x eerder gedaan. Ik ben gewoon meer van de wat korte vluchten. Een vliegtijd van 12 uur en 10 minuten is wat ik de Purser hoor zeggen en even slaat mijn hart over en ik denk... HOE DAN?! Maar al snel meng ik mij in deze leuke crew en vliegt de vlucht letterijk voorbij. Een genadeloze busrit door het drukke Lima levert ook nog een extra 70 minuten reistijd op, maar als ik dan eindelijk in mijn bed lig maak ik een goed nacht.

De eerste ochtend kies ik voor mijn loopband training op een helling van 8,5%. Stom van mij om te denken dat ik dan de lichtste training zou kiezen, maar ik bikkel er door heen en daarna beloof ik mezelf een lekker ontbijt.

Het is zondag en er is eigenlijk niet zoveel te doen. Op zondag is veel dicht hier en we besluiten om dan toch maar vandaag in plaats van morgen naar de Inca markt te gaan. Een vrolijke kleurrijke bedoeling en het meeste loop ik voorbij, want ik weet na bijna 20 jaar vliegen dat het meeste op de rommelmarkt eindigt. Die ene keer dat ik hier eerder was, 8 jaar geleden, kocht ik hier op deze zelfde markt een stenen KLM vliegtuig. Twee weken geleden viel deze stuk... Alsof het zo moest zijn. Op die zelfde plek, net als 8 jaar geleden, zit nog steeds dat zelfde kraampje met een oude man die zit te schilderen. Natuurlijk koop ik een nieuw stenen vliegtuigje met boos kijkende poppetjes uit het raampje. We eten deze avond heerlijk langs de kust waar we de zon zien ondergaan in de eindeloze zee.

Op maandagmorgen besluit ik dan toch buiten te gaan hardlopen. Eerlijk, ik vond het een beetje spannend. Het lijkt soms als of ik overal maar mijn hardloopschoenen aan trek en mijn rondjes loop. Maar in Zuid Amerika ben ik gewoon altijd op mijn hoede. Ik weet dat het bekende rondje om de golfbaan, waar zoveel collega’s lopen in de ochtend, ‘veilig’ is. Maar ja je weer het maar nooit... Ik zet mezelf buiten en ik ga lopen. Het eerste stuk is omhoog en na mijn loopband training van gister weet ik niet of ik daar nou perse blij van word vandaag. Maar wat omhoog gaat moet een keer weer naar beneden! En dat gebeurt. Al snel vergeet ik dat ik in Lima loop en geniet stiekem best een beetje ook omdat ik het ‘gewoon’ doe! Twee rondjes van 3,6km maakt samen 7,2km. En voldaan maak ik een foto bij de mega kerstboom voor ik weer naar binnen ga. De rest van de dag bereid ik mij doormiddel van slapen en relaxen voor op de lange terug vlucht.

Op dinsdag land ik dan in Amsterdam aan het einde van de dag en zie nog net 15min daglicht. Deze nacht slaap ik 11 uur non stop. Op woensdag krijg ik visite van Jet... Ze blijft gezellig bij me tot donderdag en dan sla ik haar van mij af door een ochtendloop te doen van 7km met 3 versnellingen van 500 meter. Mijn benen protesten als een malle, maar mijn hoofd heeft er wel zin in. Op dezelfde dag loop ik in de avond nog een keer een gezellige funloop in Amersfoort met Karen. Ze laat ons de mooi verlichte straten zien en ik heb mijn lieve dochter Fem meegenomen. We lopen ongeveer 6km. Wat een leuke traditie is dat daar in Amersfoort, wie heeft de mooist verlichte straat. Wij hebben ervan genoten dat is zeker!

Een drukke week en om deze af te maken loop ik de Linschotenloop. Traditie getrouw de laatste zaterdag voor kerst. Deze keer de kwart, dus 10,5km zonder tijdsdoel, maar als doel gezelligheid en genieten! En dat kan daar Linschoten.

Het was mij een weekje wel...

Liefs Frouke