De laatste dagen van 2019

De laatste dagen van 2019

Voor mij deze keer geen terugblik op 2019. Waarom kijken naar waar we vandaan komen als we ook vooruit kunnen kijken! Wat is geweest is geweest en heeft je sterker of bewuster gemaakt. Ik kijk graag naar het nu en zeker na deze nogal vreemde week waarin alles ineens anders was dan dat we van te voor gedacht hadden.

Soms denk je een mooie planning te maken zoals met kerst en schrik je op
eerste kerstdag op van een appje tijdens het kerstontbijt. Mijn vader ligt ineens in het ziekenhuis... Poef, met beide benen terug op aarde! Ineens weet je weer wat belangrijk is en wat niet... De kerstdagen verlopen dus rommelig, maar naar omstandigheden toch heel erg gezellig.

Dat ik het “Carpe Diem” type ben schreef ik al vaker en zo leef ik graag. Dus vooruit kijken is wat ik doe. Verlangen naar vakanties die zijn geplant en leuke dingen voor 2020. Mooie gezellige loopjes met leuke lieve mensen. Zo liep ik deze week ook mijn langste loop 17km op maandag in voorbereiding op Egmond halve marathon. Van lange duurlopen op mijn schema word ik licht zenuwachtig. Na Rotterdam ben ik bang dat ik het niet kan... Dus even de knop om en echt proberen te luisteren naar mijn lijf. Gelukkig verlopen deze 17 heel erg fijn en krijg ik de laatste 4km steun van mijn dochter die mij op staat te wachten bij kilometer 13. Zo lopen we samen heel fijn kletsend de laatste 4.

Egmond, welke mijn vijfde op rij zal worden. Een loop die ik vervloek, maar stiekem heel erg leuk vind. De strijd met de elementen en met jezelf. Ik hou er stiekem ook wel van.

Met een kilometerstand van nu bijna 1700km (de laatste 11 loop ik op oudejaarsdag) sluit ik een mooi hardloopjaar af. Elke zondag schreef ik een blog daar ga ik in 2020 gewoon mee door.

Voor nu wens ik iedereen een mooi en en vooral gezond 2020!

Carpe Diem ❤ en pap... Snel beter worden!